اوضاع کنونی در سراسر جهان ناشی از ویروس ووهان (کوید-۱۹) بار دیگر ثابت کرد که پروژه جهانی شدن یک پروژه موفق نبوده است. فقط کافی است در نظر بگیریم که چگونه چین در حال حاضر با سایر نقاط جهان رفتار می کند چراکه تقریبا به کارخانه جهان تبدیل شده است. حتی در شرایطی اینچنین آشفته، دولت چین اقدام به ارسال ماسک‌های آلوده به ویروس ووهان به کشورهای اتحادیه اروپا همچون اسپانیا، بلژیک و فنلاند نموده که منجر به باز پس فرستادن بی‌ درنگ این محموله‌ها شده است. تولید کالاها با ارزانترین قیمت که نتیجه آن فقط انتقال کارخانه‌ها یکی‌ پس از دیگری به چین بوده، نمی‌تواند همیشه بهترین گزینه باشد.

نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد اینست که این اولین بار نیست که جهان پیامد‌های سنگین جهانی‌ شدن را می‌پردازد. فقط کافیست به یاد آوریم که چگونه همین چین در پایان سال ۲۰۰۸ میلادی، رکود سنگینی را بر اقتصاد دنیا تحمیل نمود. رکودی که هنوز هم بسیاری از کشورهای جهان در حال پرداخت پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آن هستند.

ویروس کوید-۱۹ همچنین ممکن است روند پایان دادن به پروژه گلوبالیستی دیگری موسوم به اتحادیه اروپا را که قبلاً توسط انگلستان آغاز شده است سرعت ببخشد. در اینکه کدام کشور و یا کشورها ممکن است در ردیف بعدی خارج شوندگان از اتحادیه اروپا باشند، هنوز نمی‌توان نظری قطعی‌ داد. اما شرایط داخلی‌ کشورهایی مانند ایتالیا، لهستان و دانمارک در حال حاضر جای تامل فراوان دارد. به هر حال با توجه به زمزمه‌هایی‌ که هم اکنون از دیگر کشورهای این اتحادیه توسط احزاب دست راستی‌ آنها به گوش میرسد، آینده‌ای تاریک و مبهم را در افق پیش رو برای این اتحادیه ترسیم می‌کند.

اگر تمام عواملی را که در بالا به آنها اشاره کردیم اینک کنار هم قرار دهیم و از این منظر بخواهیم آنچه را که برای ایران و جهان در چهار دهه گذشته اتفاق افتاده آنالیز کنیم، در می‌‌یابیم که برای خلاصی از وضعیت نکبت بار و تاسف برانگیز کنونی‌ کشورمان نیاز به اقداماتی عاجل و تحولاتی بنیادین داریم که اعم رئوس آنها عبارتند از

– حرکت به سوی تشکیل حکومتی ملی‌

– عدم انتخاب احزاب چپ در انتخابات ملی‌

– خروج از اتحادیه‌ها، سازمان ها و پیمان‌های گلوبالیستی

– تقویت صنایع ملی‌ و بخش خصوصی‌ کشور با فراهم کردن زمینه سرمایه گذاری کشورهای صاحب تکنولوژی در ایران و مذاکره با هرکدام از آنها بصورت جدا جدا و نه در قالب اتحادیه‌ها و سازمان های گلوبالیستی آنها نظیر اتحادیه اروپا و سازمان تجارت جهانی‌

– احیای پیمان‌های تجاری دو جانبه و چند جانبه سابق با کشورهای همسایه بنا بر حسن همجواری در راستای تامین منافع ملی‌

به هر حال، به باور نگارنده این سطور، جهان پس از ویروس ووهان، جهانی‌ بسیار متفاوت از آنچه که تا کنون نظاره گر آن بوده ایم خواهد بود.

کوروش و.

دوشنبه ۲۵ فروردین ۲۵۷۹ شاهنشاهی